SÜLEYMAN ALTUNBAŞ;
1960 Trabzon’un Çaykara ilçesinin ”Yeşil alan köyü”nde doğup,Keskin/Kırıkkale’de büyüdü. Orta okul ve lise 2.sınıfa kadar Ankara Atatürk lisesinde,daha sonra Kayseri Fevzi Çakmak Lisesi ve Keskin Lisesinde okuyup,1976 yılında Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Almanca bölümünde başlayıp 1980 yılında İzmir Buca Enstitüsünden mezun oldu.1981-1986 yılları arasında Turhal/Tokat Atatürk ortaokulunda 6 yıl,1986 Temmuz ayında Bafra/Samsun’a tayini çıkmış olup, Bafra Endüstri Meslek Lisesinde, şimdi ise, Bafra Atatürk Anadolu Lisesinde Müdür yardımcısı olarak görev yapmaktadır.
ALTUNBAŞ,evli ve 2 çocuk babasıdır.Edebiyat ve şiir dışında Bafra Belediyesi Satranç kulübünün kurucusu çalıştırıcısı,aktif oyuncusu ve il satranç ve Badminton hakemidir.
Halen yerel Altınova Gazetesinde “ılık yağmurlar” adı altında şiir köşesinde düzenli yazmaktadır. .Yerel radyo kanalı YAŞAM RADYO’da her c.tesi gecesi “ılık yağmurlar” adlı şiir programının yapımcısı ve sunucusudur.
..MAVİ YALNIZLIK...
ve akşamdı
ve Mayıs’tı
ve yalnızdı
ve oda karanlıktı
uykunun dipsiz kuyusuna bırakmak istiyordu bedenimi
hüzün damlatıyordu mısralarına, O’nun yokluğunda…
gözyaşının sesiydi o okuduğu kitaptan kulağına akan melodi
içinde damla damla biriken iç kanamasıydı hâlâ O’na dâir...
çıkmıyordu…çıkamıyordu içinden
çığlığıyla bir atabilse dışarı,
bir yakalayabilse O’nu sesinden
kurtulacaktı belki bu imkânsız sevdadan
ah bir yakalayabilse...
…
sağa düşük başını ve hüznünü alıp,
kalktı,
balkona çıktı
buz gibi bir ayaz çarptı tenine
düşünce yumağı içinde kıvranırken,
parmakları sımsıkı kavrıyordu balkon demirlerini
her uyandığında ilk aklına gelen
O’nun tebessüm eden gül yüzüydü
bundan sonrada hep böyle olacaktı
O olmasa da hayatında…
…
yavaşça başını semâya kaldırdı
yağmur hâlâ yağıyor,
rüzgâr hâlâ esiyordu
O hâlâ buradaydı..yanındaydı…
vakit kendini sabaha doğru bıraktı kan tutan gözleriyle
O’nu tanıdıktan sonra, yine Onsuz
bir sabahı daha karşılıyordu balkonunda
sabahın ilk ışıkları cömertçe ısıtırken tenini,
gözleri kapanmaya başlıyordu
hüzün yavaş yavaş içine alıyordu O’nu
ama ,
-“yenilmeyeceğim Sensizliğe…yenilmeyeceğim..!” dedi
ve
hayatın hengâmesinde toprağa düşen yağmur tanesi gibi buharlaşmadı
gri kahır yüklü bulutların arkasında,
aydınlığın şiirlerine yaslanmış mavibir duygunun tezahürüydü gözleri
dirençsizliği ve yılgınlığı bertaraf etmiş bir yürekti artık O
…
Bunca telkine rağmen,
güze yüzünü dönmüş bir gülün buruşukluğunu yaşıyordu ruhunda..
ama “O” bunu bilmiyordu
bilmeyecekti…
Bafra..20.05.2012
--------------------------------------------------------------------------
AHMET GÜNAY
1959 yılında Amasya ili Taşova ilçesi Destek Köyünde doğdum. İlkokulu kendi köyümde Ortaokulu komşu Boraboy köyünde okudum. Askerliğimi Ankara'da yaptım. 1982 yılında TCDD nin açmış olduğu sınavları kazanarak iş hayatına başladım. Memurluk dönemimde AÖL ni okudum. Sırasıyla Kütahya, Erzincan, Erzurum, Tokat ve en son Samsun'da görev yaptım. 2009 yılında emekli oldum. Evli olup iki çocuğum vardır. Halen Samsunda ikamet etmekteyim. Meslek hayatımda yazmakta olduğum şiirlere emekli olunca da yazmaya devam etmekteyim. Şiirlerimden bir çoğu türkü olarak bestelendi. Şiir yazmanın dışında tabiat güzelliği olan yerleri ve tarihi bölgeleri gezmeyi severim
AHMEY GÜNAY
◦
SİVRİ SİNEK
Dün gece uykumun içine etti
Kaç kez tembihledim unutmuş inek
Randevu almadan ziyaret etti
İçeriye daldı bir sivrisinek
İncecik elekten girmiş birisi
Okşamaya gelmiş gece yarısı
İnşallah peşinde yoktur gerisi
İçeride kaldı bir sivrisinek
Besmele çeker sağ yana yatarım
Sanki rahatıma zehir katarım
Elime geçeni alıp atarım
İçeride soldu bir sivrisinek
.Fırtına öncesi sessizlik onda
Ne varsa bu eraş pozitif kanda
Çok güzel rüyaya daldığım anda
İçeride buldu bir sivrisinek
Destek'limin teni yer yer şişiyor
Tutmaya kalkışsam dörtnal koşuyor
Yiyecek mi yokta kanla yaşıyor
İçeride öldü bir sivrisinek
Destek'li Şair : Ahmet GÜNAY
BİZİM KÖYÜMÜZ - 3
Buram buram tüter benim gözüme
Ağladıkça iner damla yüzüme
Şu gurbet döndürmez asıl özüme
Boğulup da gitti bizim köyümüz
Biriken hasretle birde saygımı
İçimden geldikçe yazdım duygumu
Sizlere ilettim bir kaç kaygımı
Yığılıp da gitti bizim köyümüz
Artık söz edilmez soğuk suyundan
Geçilmezdi mera sığır koyundan
Bak eser kalmadı eski huyundan
Sağılıp da gitti bizim köyümüz
Yayla mevsiminde akla geliyor
Onca derdi varken alttan alıyor
Selamım giderse azcık gülüyor
Eğilip de gitti bizim köyümüz
Gök yüzünden düşen bir kar misali
Eşinden ayrılmış bir yar misali
Üzeri küllenmiş bir kor misali
Dağılıp da gitti bizim köyümüz
Destek'li Şair : Ahmet GÜNAY
Kılıçdede Mah. Cumhuriyet Cad. Öncan Apt. 127İLK ADIM -SAMSUN
------------------------------------------------------
